Feridun Düzağaç-Sokaklarda Evcil
Açtım pencereleri
Hayatım havalansın
Tel örgü çektim gözlerime
Huzurum bozulmasın
Adresim varmış haberim yokmuş
Sokaklarda evcilmişim
Ağlayarak uyumuş yağmur olmuşum rüyamda
Bana hasret bi çöl için
Artık sorularım yok merakımı sakladım
Kışlıkları çıkardım kalbimden
Eskilere kıyıp çöpe attım
Bir gün dönersem geri temiz bulmalıyım evi
Boyuyorum boyuyorum her yeri
İçimde ki kör deliği doldurmak ister gibi
Koyuyorum koyuyorum herşeyin yenisini