Bazen insanın içi öyle dolar ki, ne anlatabilir, ne sustuğunda rahatlar. İşte o anlarda, dostlukların, vedaların, kırgınlıkların iç içe geçtiği bir şarkı gelir kulağa… Suzan Hacigarip’in içten sesiyle, bir kalp sızı gibi dokunur ruhumuza. Belki de yok arkadaşım derken, birine değil, artık taşıyamadığımız bir geçmişe sesleniyoruzdur. Yorulmuş, kırılmış, ama hala içten içe seven kalplerin hikayesi gibi bu şarkı...

Ufacık kalmış umudun parçaları ile sığınmışızdır
Alkışlıyorum seni çok güzel bir eser bizimle paylaştığın için de teşekkür ederim ❤️