Ne Fayda

Bu gözler ki sinemden kederli yaşlar döker
Çaresiz kalır zaman umut etsem ne fayda
Şu ruhu bedenimden hoyratça alıp söker
Ruh acıya ram olmuş umut etsem ne fayda

Tükendi kelimeler, dil sükûta büründü
Ateş-i hecrdir yakan , özde ahzân göründü
Sanki makberdir leyâl, cismim gamla arındı
Hayal edip düşlesem umut etsem ne fayda

Elem sirayet etmiş, bu can bahtiyar olmaz
Her savaş bir yenilgi, hayal gerçeği bulmaz
Beyhude geçer ömür, beşer kıymetin bilmez
Tüm hakikat aşikâr, umut etsem ne fayda

Zihin melâl denizi, beden desen tâkatsiz
Solmuş bütün Gülşen'ler, gönül bağı hasatsız
Ruhu ölmüş bedenler yaşar amma hayatsız
Şu ahval de yarına umut etsem ne fayda

Hatice Olkuner