Medet Umma

Tırnağın var ise başını kaşı
Medet umma ne evlatdan ne yârdan...
Boğazında korlar bir kaşık aşı
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan..

Beden değil sade, ruhum ezilir
Kim derdini sorar, kimler üzülür
Gözyaşlarım can özüme süzülür
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan...

Yoldaş olma bir duygusuz zalime
Konuşmak çok zordur bir kaç kelime
El alem acırken bakıp halime
Medet umma ne evlattan, ne yârdan...

Herkes cephe alır seni bir anda
Vicdan yok olur mu hemen insanda
Bir başına kalmak varmış cihanda
Medet umma ne evlattan, ne yârdan...

Büyüt besle, giydir karnını doyur
Hısım akrabayı bir yana ayır
Artık hiç kimseden bekleme hayır
Medet umma ne evlattan, ne yârdan...

İnsana sırdaş, sağlam dost kalsın
Gönüller huzurla, neşeyle dolsun
Benim bu sözlerim nasihat olsun
Medet umma ne evlattan, ne yârdan...

Hatice Olkuner