Vazgeç Gönül Vazgeç

Vazgeç gönül vazgeç, gel sen bu aşktan
Kalbimi yollara serdiğim yeter.
Zalimlerin kalbi taştandır taştan
Aşkı merhem diye sürdüğüm yeter.

Soldurdu bahçemde gonca gülümü
Yıllardır ağlattı seven gönlümü
Yaşarken arattı bana ölümü
Boş yere hayaller kurduğum yeter.

Yıkık viran etti, gönlümü haşa
Seven yüreğimi çevirdi kışa
Bir tek dertlerimle kaldım başbaşa
Gizlice yaramı sardığım yeter.

Değerli der ömür geçti nafile
Acıyor yüreğim söylerken bile
İstemem ruhuma bir dua bile
Başımı taşlara vurduğum yeter.

İbrahim Değerli