Düşlerin yüzer mi okyanusunda özgün yakarışlarımın
Yağsa delice kurak toprağa susuzluğumun gözyaşları
Volta atsa vuslat geceden sehere tapınak gölgesinde
Yükselir semaya kanatsız tebessüm kuşları
Ulaşılmazlığı kucaklayarak, biraz da tedirgin nöbetlerinde istikbal belirsizliğinin
Dudağın temas etse dolunaya kıskanır ateşe meftun güneş
Bana benzeyen bir şeyler var yansıyan gizeminde düşlerinin
Ve kalabalıklar yalnızlığa sürükler bizi, anlayamazlar topraktan kıyam edişimizi
Bu dünya cehennem mi diye sorsam sana, depremde ölen bebekleri mesela
Suskun çığlıklarda mı savrulur inancımız çöllere
İdrak edemezler uzakta olsak da birbirimizden, yan yana yürüyen yüreklerimizi
Gün doğumunda eritmeliyim kurşunu avuçlarımda
Hakikat seremonisinde titrek gökyüzü
Sergilesin muğlak dileklerini kusursuz dengenin
Yazgı değil ölçüdür göklerden nüzul eden sancılı derinliğinde şiirlerimin
Topraktan ulaşır hücrelerime cennetin gizemli dumanı
Gülücükler yollarım detaylara, unutkan bir yolcunun uzun dalgınlığında
Kalbim koşarken hızlı ritimlerle derinlere
Geçmişe gitmeliyim, kimseye görünmeden izlemeliyim çocukluğumu
Üç tekerlekli bisikletimin üzerinde görmeliyim kendimi
Ne duruyorsun, sonsuz döngü mü engelliyor umutlarını
Ağaç gölgesinde hayal meyvelerine ulaşmalıyız bilinçli kederimizle
Şuur gerektirir keder, kolay değildir kederlenmek bunca şuursuzun arasında
Ve zor değildir kaçmak kalabalıklardan, çok sevdiğinde bizi
Özlediğinde, yaklaşmak istediğinde, ortak olduğunda sakıncalı hayallerime
Sırdaş olalım, köyün iki delisi olalım
Koşalım yağmurda, zillere basıp kaçalım, padişahın altından minderi çekelim
İdam fermanımızı yırtalım, atlayalım sarayın penceresinden
İsyan edelim otoriteye
Düşlerin yüzer mi okyanusunda özgün yakarışlarımın
Yağsa delice kurak toprağa susuzluğumun gözyaşları
Volta atsa vuslat geceden sehere tapınak gölgesinde
Yükselir semaya kanatsız tebessüm kuşları..