Yaşama sebebimdi gözlerin.Mutluluğumdu sözlerin.

Yalvarışlarımın seslerini duyup ''GİTME''demek istedim..

İstedim bir çok şeyi..

En çokta seni..

Biliyorum bizim sevdamızda kavuşma yoktu.

Mecburi ayrılıkların prensi ve prensesi..

Basamakları iki iki çıktık birlikte. Ve Aniden aşağı doğru düştük.

Aşk-ı Virane olduk en zorluğuyla.

Hayallerimiz idi en mutluluklarımız.

Hayallerimiz de kavuşma vardı.

Hayallerimiz de BİZ Vardık.

Ve Kaybolduk hiç haberimiz yokken.

Sabrın sonu selamet dediler..

Sen benim Sabrımın mükâfâtı.

Sen benim dualarımın sahibisen gönlüme düşmüş bir yıldırım misali..

Gözlerimin gözlerine hapis ettiği o gecenin ufkunda dolaşmak istiyorum.

Yaşamayı değilölmeyi yeğlemek..

Sensizliğin anlamı bu olsa gerek.

Biz kavuşamayan ama bir birine mühürlenmiş iki sevdalı.

Leyla ile mecnunun bizi kıskandığı bir sevda.

Aslı ile keremin imrendiği bir aşk öyküsü..

Biz buyduk. Biz yok olduk.

Biz sevdamızı gönlümüze gömüp yola koyulduk.

Ayrı dönemeçlerden geçip gidiyoruz.

Biz ölümsüzlüğü seçmiş bir vira neyiz.

Sen bende kal.. Ben ise sende.

Ben küstüm her şeye.

Seni benden alan her şeye..