Seven insan arar, arama yollarını da arar.Yazıysa yazı, sözse söz, sevdiği ne isterse o işte!Tek gerçek olsun vazgeçtikleri ve sahiplenecekleri..Yüreği gerçek olsun, yüreğinden geçenler gerçek!

seven insan,
Bir görünüp, bir kaybolur mu? Kaybetme riskini hiç taşır mı, bu riskle hiç incinir mi?Kazanmaya hevesi yoksa taşımaz ve incinmez .
Kendini anlayamamışlığın, karışıklığın bunalımını yaşar mı?Ne için savaşacağını bilmez mi?........
Kendini bile inandırmaya çalıştığı yalanları yaşatabilir mi?

seven insan,
seven insan susar mı?Ne zaman susar, ne zaman konuşur?
seven insan,
seven insanın boyası olur muydu? Kalbindekiler akşamlara düşer miydi?acıların açtığı o donuk gülümseyişle büyülü duruyordu dudakları öMÜR'ün ...Hepsi bu kadar diye geçirdi içinden.Yine de bir şey vardı: Ayrılık!Bu bir yeniliş miydi?
Bir ses zonkladı,bir fotoğraf belirdi şöyle silik silik bakan...Bir ışık parıldadı şöyle yeşilimsi, sonra siyaha karıştı.
seven insan,
seven insanın rengi siyah olabilir miydi?Sorun siyahta mıydı?Fotoğrafta mı?Kendinde mi?
sorun; gövdesiz, başsız, düzensizlikten sıyıramadığı , tartamadığı biçimlendiremediği düşüncelerinde miydi?İmkansızlığında mı* Kararsızlığın, umutsuzluğun hüznünde mi?Sorun nerede ya da kimdeydi? Ne yapmıştı onu gidermek için? Bir dizi düşüş!Hayatın kapılarını açması niye zordu, neden küskündü, neden durgun?

TEK DOĞRU VARDI ;...
GÖZYAŞLARIMIZI BİLE GERÇEK SEVGİLİYE SUNARIZ, SUNMALIYIZ DİYE ANLADI.O, SUALLERLE SORGULARLA BİZİ YIPRATMAZ DİYE DÜŞÜNDÜ.BİLİYORDU: ONUN ANLAMAYACAĞI TEK BİR KELİME BİLE YOKTU.HESAPSIZCA ANLATıRIZ KENDİMİZİ, AFFEDECEĞİNİ BİLİRİZ.HER ZAMAN YANIMIZDA VE YAKINIMIZDA OLACAĞINI DA ...RUHUMUZU YIKARIZ HUZURUNDA, O İSE her zaman KARŞILIKSIZ SİLER GÖZYAŞLARIMIZI, SİLERKEN COŞTURUR KALBİMİZİ PARLATIR...
RABBİM BİZİ SENDEN AYIRMA!!!!!!!!!!!!!!