Aynı sokakta oturuyorduk

Her gün bir kızla geliyordu eve

Adı ESRARENGİZDİ

Herkes onun hakkında

Farklı şeyler söylerdi.

Fakat kimse gerçeği bilmezdi

Kirli sakalları vardı.

Yeşil gözlü, kumraldı

Mahallenin kızları hayrandı ona

Bense nefret ederdim

Hiç kimseyle konuşmaz

Sadece gelir geçerdi

Birgün onunla yolda karşılaştık

Çok güzel bir yüzü vardı

Bana gülümsedi

Şaşırdım

Ama yine de onu sevmiyordum.

Fakat o çok farklıydı

Gece boyunca lambası yanardı

Uyumak yerine onun evini seyrediyordum,

Onu sevmediğim halde her şeyiyle ilgileniyordum

Yavaş yavaş onu gözlemeye başladım

O an anladım ki

Hep kendimi kandırmışım

Ona karşı hissettiğim şey sevgiymiş

Artık o eve gelmeden uyuyamıyordum.

Yanına gelen kızları kıskanırdım

Herkes onun kötü olduğunu söyleyince

Hep onu savundum

Onunla karşılaşmak için kapıda dururdum

Onu yine yolda gördüm

Bana göz kırptı

Yanımdan geçerken onu çağırdım

Acelem var KÜÇÜGÜM dedi

Bana aramızdaki yaş farkını hatırlatmıştı

Eve gidip, sabaha kadar ağlamıştım

Karar verdim, ona aşkımı ilan edecektim

Yolunu gözledim

Bir gün onu gelirken gördüm

Peşine düştüm O eve girdi

Biraz bekleyip kapıyı çaldım

Açtı, ne var KÜÇÜGÜM dedi

SENİ SEVİYORUM dedim

Gülümsedi

EVET dedi

Ne evet dedim, konuşmadı

Koşarak dışarı çıktım

Bir ay boyunca evden çıkmadım

Bir gün kızlarla konuşurken

Ambulans geldi, onun evine girdi

Sedye ile onu dışarı çıkardılar

Önümüzden geçerken

Ben de seni KÜÇÜGÜM dedi ve gözlerini yumdu.

Kıpkırmızı oldum herkes bana bakıyordu

Ağlayarak koşmaya başladım

Akşama kadar sokakta gezdim

Göz yaşlarım durmadan akıyordu

Sonra eve geldim

Annemler ondan bahsediyorlardı

Sevdiği bir kız varmış

Ailesi evlenmesine izin vermeyince

Kız evden kaçmış

Sokak serserileri onu öldürmüş

Eve getirdiği kızlar, evi olmayan kızlarmış

Kimi sevdiyse ölmüş

Çok sevip acı çekmiş

İntihar edip hastaneyi aramış

Polisler evin duvarında KÜÇÜGÜM yazısını bulmuş

KÜÇÜGÜM sen de ölme yazıyormuş

Ben de seni sevdim

Sevdiklerim gibi sen de ölme diye ben öldüm

KÜÇÜGÜM........