ne benim kaderim ne de alın yazımmışsın,
usul usul değil bir anda... ne avuçlarımız, ne sözlerimiz, ne de nefesimiz kavuşabilmiş,
hayatıma usul usul değil bir anda girivermişsin
yine usul usul değil bir anda da çıkıvermişsin...

senden sonra tövbekar olmasaydı gözlerim
yine ağlardım çocuklar gibi belki de
ne bir gelecek hayal edebilmişiz
ne de mavi bir gökyüzü çizebilmişiz ellerimizle,
usul usul değil bir anda karalamışız hayallerimizi...

vurulmuş düşlerimiz, kirlenmiş bedenlerimiz
toprağa yatırılmış hayallerimiz ama yine de
yeşerememiş yüreklerimiz,
usul usul değil bir anda nadasa bırakılmış yüreklerimiz...

ne gülüşün ne de gamzelerin vazgeçmiş yalanlardan
ne aşkım ne de senden vazgeçemem sözüm etkili olabilmiş bakışlarının soğukluğuna
kuruyan dudaklarıma, meğerse hiç değmemiş dudakların
usul usul değil bir anda,

kalemim meğerse yüreğine çok gelmiş,
kadehler yorgun düşmüş gözlerime az gelmiş,
usul usul değil sevdiğim
biz birbirimizi sevdi sanmışız...