Ne zaman yağmur düşse bu kente,

bir bardak demli çayın hasretini çekerim, bir de senin.

Sonra bir toprak kokusu yayılır etrafa ki, sorma gitsin.

Bir o'nun kokusuna hayır diyemem, bir de senin.

Ve çıkıp sokaklara atarım kendimi,

delisi olurum ıslak kaldırımların, bir de senin.

Sen çoktan unuttun beni, bilirim.

Ama ne zaman yağmur yağsa bu kente,

ıslanır hüzünlerim, esirin olurum senin

ve çay'a rengini veren gözlerinin...