28.Şubat.2023 | #1 |
Çevrimiçi
~Sadness~ |
Başka Severdik..
Biz başka severdik,o sebepten başka sevemedik!!...
o yüzden hep puslu kaldı bakışlarımız ve sakız fallarından ötesiydi aşka umudumuz mürekkebi akmıştı tüm şiirlerimizin... öyle kolay değildi, yâre yazıp yollamak sigaranın son çöpüyle birlikte ıslak şiirler yaktık çoğu vakit tütün kokusuna sindi efkarımız duvarlarımızın rutubetine karıştı gözyaşımız öyle ulu orta değildi sevdalarımız sevdiğimizin adına helal gelmesin diye adının bile anca baş harfini yazabildik şiir defterimizde, adımızın yanına en yakın dostlarla bile konuşurken bahsetmedik ondan, hürmet ettiler anladıkları kadar bildiler sevdamızı önce uzaktan baktık hayli zaman sonra dostların verdiği gazla ve de yaşımızın verdiği delilikle sevda türküleri eşliğinde bir kaç mısra bir şey karaladık utana sıkıla altına iliştirdik yaşamaya yüreğimizin yetip de söylemeye cesaretimizin yetmediği o iki kelimeyi ''Seni seviyorum '' ve mahallenin en iyi sır tutan çocuğuna bir çikolata, bir gazoz parası Bizim zamanımızda cep telefonu İnternet facebook yoktu.... gel dediğimizde, istediğimiz yere gelecek değil gel dediğinde, ölüme gideceğimiz yari evinin önünden geçerken kaldıramadık kafamızı gören yanlış anlar da adına laf gelir diye günlerce geçmediğimiz oldu sokağından her gece düşümüzden geçen sevgilinin bir kaç mektup belki bir iki mısra şiir gözlerinin renginden bahsettiğimiz en fazla ellerini tutabilmeyi hayal ettiğimiz öylesine masum, öylesine temiz... kavuştuğumuzda kadrini kıymetini bildik önce yâr diye sonra çocuklarımıza ana diye sevdik kavuşamamak oldu çoğu vakit kaderimiz yârimi ellere gelin etmişlerde doldu gizlice gözlerimiz arada bir sigaramızın dumanına değdi saçları, yandık gözlerimize, gece mührü gözlerinin gölgesi düştü bazen bir yerlerde adı geçince, gözümüze aşk kaçtı içimizde bir yer sızladı inceden, sustuk kaybetmişliğe sitem ettiğimiz oldu bazen gözümüzde kaldı muradımız, yâr en çok düşlediğimiz haliyle, ellere giderken daha bir acıdı canımız duvarlarda yumruklarımızın izi kaldı avuçlarımızda okşanmamış saçlarımız ama kendimizeydi ahımız ya da eyvahımız yine de o mutlu olsun istedik hep en çok kızdığımızda bile dilden gönüle inmedi bedduamız sevdamız kadar büyük yandı oysa canımız biz başka severdik, o sebepten başka sevemedik.. |
|
|