Geceleri kalkar uykudan ,
Şiirler yazardım senin için
Yalnızca sana .
Haykırıyorum kalemimle dünyaya
Haykırıyorum kaderime
Sevinçlerim kederim,derdim
Ve en güzeli de sana olan sevgim
Hepsi kalemimin ucunda ki dünyamda
Yüreğimde benliğimde
Ama çıkamıyor dışarı, koşamıyor
Kavuşamıyor sana ,
Kahrediyor beni bu çaresizlik
Geceleri kalkıyor, şiirler yazıyorum
Bazen,ıslanan gözlerimden akan göz yaşlarım
Karışıyor mısralarıma, sessizce...
Hep sorarım kendime
Ben şiir yazarken ,acaba o ne yapıyordu
Bazen seni yanı başımda düşler,
Başımı dizlerine dayarım
Sıcak nefesini yanağımda hisseder gülerim.
Bazen de yatağına uzanmış,
Yüzü koyun uyuduğunu düşlerim
Masum ve derin......
Keşke bende uyuyabilsem
Yumabilsem gözlerimi bir an
Öyle özledim ki uyumayı dizlerinde
Öyle özledim ki ağlamayı
Yüreğimde yas, ah bu verdiğim savaş
Senin için, yavaş ,yavaş..