O halde bu desen (İncil’in her zaman Tevrat ile birlikte adının geçmesi) dikkate değer midir? Bazıları bunu sadece bir rastlantı veya İncil’den bu şekilde bahsedilmesinin bir gelenekten ibaret olduğunu düşünebilirler. Kitaplar’daki bu tür desenlerin ciddiye alınması gerektiğini öğrendim. Belki de Allah’ın kendisinin kurduğu prensipi anlamamıza yardımcı olmak için önemli bir işarettir. Bu prensip de, İncil’i gerçek anlamda anlayabilmemiz için öncelikle Tevrat’ı (Yasa) okumamız gerektiğidir. Tevrat, İncil’i anlamadan önce bilmemiz gereken bir ön koşuldur. O halde öncelikle Tevrat’a bakmamız ve İncil’i (Müjde) anlayabilmemiz için neler öğrenebileceğimizi görmemiz gerekir. Kuran-ı Kerim, önceki peygamberlerin bizim için “İşaretler” olduklarını söyler. Ne söylediğini düşünün:

Ey Âdemoğulları! İçinizden size benim âyetlerimi anlatan Peygamberler gelir de her kim Allah’a karşı gelmekten sakınır ve hâlini düzeltirse, artık onlara korku yoktur. Onlar üzülecek de değillerdir. Âyetlerimizi yalanlayanlar ve onlara uymayı kibirlerine yediremeyenlere gelince, işte onlar cehennemliklerdir. Onlar orada ebedî kalacaklardır.

A’raf Suresi 7:35-36

Başka bir deyimle, bu peygamberlerin hayatlarında işaretleri ve Adem’in Oğullarına (her birimiz de onun çocuklarıyız) mesajları vardı. Bilge ve sağduyulu olanlar bu işaretleri anlamaya çalışacaklardır. O halde İncil’i Tevrat’a (Yasa) bakarak takip edelim. Düz Yolu anlamamıza yardımcı olmak için başlangıçtaki ilk peygamberlerin bizlere nasıl İşaretler verdiklerine bakalım.

Zamanın en başından Adem’in İşareti ile başlıyoruz. Tabii, Tevrat, Zebur ve İncil’in bozulmuş olup olmadıkları sorusuyla başlamak isteyebilirsiniz. Bu önemli soru ile ilgili Kuran-ı Kerim ne söyler? Peki ya Sünnet? Yargı Gününde, Tevrat ve Düz Yol için nasıl bir İşaret olduğu hakkında bilgi sahibi olmak için buna zaman ayırmış olmak iyi olacaktır.