Hristiyan (hıristiyan) kelimesi Türkçe'ye İngilizce Hristiyan kelimesi olan "Christ-ian" kelimesinden geçmiştir. Ancak esasen Antik Yunanca'daki "Χριστός" kelimesi İngilizce'deki ve Türkçe'deki Hıristiyan kelimesinin kökeni sayılmaktadır.

Yunanca'daki "Χριστός" kelimesi ise İbranice'deki "משיחא" kelimesinin Yunanca karşılığıdır. İbrani dilinde "משיחא" kelimesi ise; Tanrı'nın görevlendirmek üzere seçtiği kişilerin, kutsal yağ ile kutsanmasını, göreve hazır olduklarını, göreve başladıklarını, yetkilendirildiklerini ifade eden, Türkçe telaffuzu "Maşiah", Türkçe karşılığı "Mesih" olan kelimedir.

Bu kelime ilk olarak Anadolu'nun Antakya şehrinde, Hıristiyan olmayan yerli halk tarafından, Yahşuah (İsa) Mesih'e inanan cemaatleri nitelemek için kullanılmıştır. Khristos olarak adlandırılan İsa'ya inananlara ilk olarak Antakya'da Hristiyan (Χριστιανός Khristianos) denmeye başlanmıştır. inancında; Yahşuah (İsa) Mesih'in öğretilerine yürekten bağlı şekilde inanan ve yaşamında uygulayan, uygulamaya çalışan kişileri ifade etmek için kullanılır.

Hıristiyanlar kısaca ifade edilirse; Yahşuah (İsa) Mesih'in öğreti ve uygulamalarına inanırlar. İnancın başlangıç noktası; Yahşuah'ı Mesih olarak, yani yeri göğü yaratan tek tanrı YHVH'nin Oğlu (ruhsal öz anlamında), yani YHVH'nin Yeşaya kitabı, 40. bölüm, 3. ayetten 10. ayete kadar olan metinde bahsedilen YHVH'nin yüceliği olarak, yani Tanrı olarak kabul etmektir.

Hıristiyanlar buna kısaca "Yahşuah'a (İsa) iman etmek" derler. Kendi aralarında birbirlerine "imanlı" olarak hitap ederler. Hristiyanlar, İsa Mesih'in öğreti, uygulama ve yaşamının birincil olarak İncil'de anlatıldığına inanırlar. İkincil olarak ve yorum olarak ise Kilise Babaları denilen, havarilerin yetiştirip "Elçisel Yetki" ile atadığı, ilk kiliseye önderlik etmiş kişileri kabul ederler.

Genel olarak Hristiyan mezhepleri üçe ayrılırlar; Katolik, Ortodoks ve Protestan.

Hristiyan ibadeti kamoyunda genellikle "Pazar günleri kiliseye gitmek, rahiplere günah çıkartmak" olarak bilinse de, bu çok dar bir anlamı ifade eder. Herşeyden önce Hıristiyan ibadeti birincil olarak yüreğe dayalıdır. Eğer kendine Hıristiyan diyen kişi, yüreğinde doğru hislere ve düşüncelere sahip değilse, yaptığı eylemler her ne kadar doğru, güzel ve iyi de görünse Tanrı katında geçersizdir. İbadet her zaman, her yerde, tüm aklı, tüm yüreği ve tüm eylemleriyle Tanrı'yı memnun etme amaçlı olarak meydana gelen düşüncesel, ruhsal, eylemsel hareketler, düşünceler ve hisler bütünüdür. Pazar günleri kiliseye gitmek, vaftiz olmak, dua etmek, rahiplere günahları itiraf etmek ise az önce bahsettiğimiz bütünün kısmi parçaları, bazı sonuçlarıdır.