Gelmeyen Sensin

Ne bu feryat, ne bu figan, nazlı yâr
Gözüm yaşa döndü, gelmeyen sensin
Ne bu kahır, ne bu sitem, ahu yâr
Bağrım taşa döndü, gelmeyen sensin.

Hayalin dizildi, boy boy gözlere
Son bir pişmanlığım vurdu yüzlere
Baharı görmeden geldik güzlere
Mevsim kışa döndü, gelmeyen sensin.

Özleminle her gün, seni anarken
Hasretin içimde sönmez yanarken
Günleri ayları, tek tek sayarken
Yıllar başa döndü, gelmeyen sensin.

Değerli der derdim arşa ulaştı
Yüzümden düşenler, sel olup taştı
Feryadım isyanım, dağları aştı
Dünya boşa döndü gelmeyen sensin.

İbrahim Değerli