CİHAN GÜLEL'İN ŞİİR YORUMU

Şiir duyguların dışa vurumudur diyorum ben; Acı, tatlı, mutlu, mutsuz, her an bazılarımızda; ilham olur, şiir olur, akar satırlara... serbestçe dizilir mısra olur, bölüm bölüm kıta kıta yazılır.

Herkes yazabilir mi yazmayı seviyorsa yazabilir..her yazılan şiir olabilir mi ?..

Olur veya olmaz yazan ve okuyana göre değişir.

Her şiir yazdım diyen şair sayılabilir mi ? hayır bence !

Ben yazıyorum okuyanımda var diyerek şair’im diyemem kendime gerçek şair’lere çok ayıp olur. Neden mi ?kuralları eksik hatası çoktur şiirlerimin, yürek sesim yaz diyor yazıyorum, öğrenmeye çalışıyorum, fakat; hiç bir zaman gerçek şair olamam biliyorum.

Ben iyi yazıyorum demiyorum, şaırce şiir yazamadığımı biliyorum. benden de kötü yazanlar var ve o kadar çok beğenileri ve yorumları varki, diyorum; kendime -Cihan sen şiir okumayı mı bilmiyorsun, üstad denilen insanlar beğenmiş, yorum atmış, ve övmüş bunları ama; ben bişey anlamadım o şiirden diyor, içimdeki okuyucu Cihan...

İçimin sevgisini, yüreğimin sevdasını, ruhumun aşkını, ilham aldığım geçmiş anılar, yaşanan hayatlar, gelecek yarınlar, yarınlarda yaşanmak istenenler ve hiç yaşanamıyacak olanlardan harmanlanmış, bir hayattır şiir.Ve şiirlerimiz... Ve bu oluşumlarda meydana gelen; yürek, akıl, kalem, yazı ve yazıdan; yazandan ibarettir.

Yürek sesimiz şiir’lerimiz.

Yazıyoruz okuyorlar, okuyoruz yazıyorlar, kimse yazmasa kimsede okumayacak ve şiir diye bir şeyde olmayacaktı değil mi ? Bu benim fikrim ve açıklamam. Sizler farklı fikirlerde farklı düşüncelerde olabilirsiniz saygı duyarım.

Şiir neden okunur: Kimse yazar veya şair olarak doğmaz, bir gün keşfeder kendini, alır kalemi yazar, önce ben şiir yazıyorum diyebilmeli kendine, yazdıklarını şiir’e benzetmeli elinden geldiğince, bu söz önce tabiki kendime.

Okuduğum şiir’de kendi duygularımdan bir şeyler buluyorsam, alıp götürüyorsa beni hayallere, yaşıyorsam o ani film gibi, benziyorsa yaşadıklarıma veya yaşamak isteyip yaşayamadıklarıma, o şiir güzeldir benim için. Duygularıma dokunuyorsa, sanki içinde ben vardım diyorsam, beğendim derim, şiir’di derim; o zaman.

Duygusuna ortak olamadığım ne dediğini anlamadığım şiir’ler okuyorum, defalarca okuyorum, yine anlıyamıyorum, oluyor bazen böyle. Bazı arkadaşların şiir’inde o kadar anlamını bilmediğim cümle oluyorki şiir’i okurken konusu dağılıyor şiir anlamını kaybediyor, bir değil iki değil, o kadar çokki sözlüğe baksam mümkünü yok, bakılacak gibi değil, şiir yine dağılıyor toplanmıyor konu maalesef... şiir’lere gizem katmak adına bu kadar günümüzde kullanmadığımız, bilinmez kelime katılıyorki; anlamaya çalışırken, kafamda sanki karman çorman şiir çorbası kaynıyor...

Tadında bıraksak, herkes anlasa daha güzel olmaz mı? Okurken bu neydi ne anlama geliyor acaba? deyip şiir’den alacağım keyfim n’olur kaçmasa keşke.

sizede oluyor mu benim şiir sandığım; yürekten kaleme döktüğüm şiir’lerim de hatam varsa af ola...Saygılarımla.