Gözlerim kör kulaklarım sağır
Ayaklarım tutmaz oldu
Seni kaybettikten sonra
Kendimi kaybettim senin yokluğunda
Her şey anlamını yitirdi sanki
Nefes almak bile zor geldi bana
Senin yokluğunda
Günlerim geçmez oldu
Gecelerim ise hep uykusuz
Sabahı bile zor eder oldum
Senin yokluğunda
Uykusuz geceler de ağlarım gizli gizli
Seni düşünür senli günleri anarım
O uykusuz geceler de
Seni çok aradım ama bir türlü bulamadım
Senin yokluğun taş gibi oturdu kalbime
Nefes bile alamadım
Senin yokluğunda.