Ben zor bir insan değilim aslında
Herkes gibi doğrularım ve yanlışlarım var
Kimsenin oyuncağı değilim
Kimseye muhtaç da değilim
Kendimi başkalarından
Üstün gören Biride değilim
Kulak asmıyorsam artık etrafıma
Bu kendi isteğim değildir
Her duyduğuma inanılmayacağını
Bugüne kadar Kandıklarım öğretti
Geri duruyorsam insanlardan
Korkuyorsam anlatılanlardan
Bu benim sucum değil
Herkesi kendim gibi görmeyeceğimi
Bana insan sandıklarım öğretti

Geçte olsa dersimi hayattan
Soğudum dost sandıklarımdan
Her uzatılan el tutulmazmış oysa
Bunuda bana en sevdiklerim öğretti

Yaşamak zor değilmiş aslında
Zor olan kimseye güvenmeden yaşamakmış
Sırtını yasladığın duvarın
Altında ezilmekmiş zor olan
Bunu bana dost sandıklarım öğretti

Yalnızmışım çıktığım her yolda
tutunduğum her insanda Bir yara daha aldım
İnanmıyorsam artık vuslatlara
Bunu bana bekler gitmez sandıklarım öğretti

Dünya boş beklentiler boşaymış
Hiç bir şeyin değeri olmadığını
Aslında hiç bir şeye güçümüzün yetmeyeceğini
O dert sandıklarımızın aslında hiç olduğunu
Yıllar geçtikçe toprağa verdiklerim öğretti.