[Emre]

Şüphe Bacadan Girer, Kadın Kapıdan Çıkar
Seni usulca bıraktım.
Tarif edemeyeceğim kadar anlamsız,
Üzerini örtemeyeceğim kadar gerçek,
Ve hiç tahmin edemeyeceğim kadar acıydı.

Uzun bir yoldan gelip, bavulumu bırakır gibi.
Ellerimdeki çiçekleri vazonun içine bırakır gibi.
Bir ayrılık mektubunu posta kutusuna bırakır gibi.
En çokta bir annenin yavrusunu bırakması gibi bıraktım ben seni.

Uyuyordun.
Usulca kalkmıştım yanından.
Sanki seni öldürmüştüm ve kaçmak zorunda olan bir katildim
Gidişim hakkında tek bir delil bile bırakmıyordum.

Şimdi son kez sarıl bana, öyle mutlu sanayım ki bizi
İlk kez inanayım bu yalana.
Şimdi öyle bir dokun ki tenime,
Seni 3.şahsın gözlerine sessizce bıraktığımı bile hissetme.

Şüphe bacadan girer, kadın kapıdan çıkar.
Unutma!
Bazı aşklar, sırf unutulmasın diye insanı tam sırtından bıçaklar.