Sustum sessiz ßir şekilde.
Karanlığın beni hapis etmiş şeklinden kurtulmak için çabalarken sanki iyice yok oluyorum öyle usulca.
Unutulduğumu fark ettiğim gün ßitmişti aslında Herşey.
Keşke bende unutabilseydim herşeyi..
Bende başarbilseydim unutmayı.
Nasıl Unuttun banada anlatırmısın.?

Güneş karanlık sacıyor etrafıma.
Tek ßir ışık görsem bu kuyuda.
Tek bir aydınlık görsem belki değişebilirdi düşüncelerim.
Ama ne fayda..
Aylardır,Hatta yıllardır aynı yerde sayıklamak nedir sen bilirmisin?
Aynı acıları cekip her günün ziyan olması.

Sen ßilirmisin Unutmamak ne acıdır.