En çokta birlikte gülüp-ağlayan sevgilileri kıskandım.

Kıskanclığın zehir içkisini içiyorum bu gece.

Karanlığın vermiş olduğu hissi yudumluyorum çığlıklarımla.

Vahh duyanın haline..


Ölümün nefesini ensende hissedersin ya,

Birden o anı hissettim zehirin etkisiyle.

Kalbimden koparmışcasına bir sevgi var.

Ne yüreğime sığıyor , nede oraya,buraya..


Zehiri yudumluyorum saniyelerce.

Saatin tik tak sesleri ruhumu parçalıyor sanki.

Ezberledim içimdeki çığlığın sözlerini.

Hep aynı şey..


Zehirin son demlerinde yudumluyorum tekrardan.

Ölümle savaş içerisindeki halim.

Hayır hayır ölüm değildi.

Hayatın kendisiyle savaşıyordum.Ölüm sadece bir bahaneydi.

Ben zehiri içiyorum tekrardan.

O zehir benim gönlümdeki sevgiydi..

Ve Her yudumumda ölüm sarmıyordu bedenimi..

Bedenimi saran sadece ''senin sevgin''di..


Bu gece tekrar kıskançlığımla son veriyorum satırlarıma.

Kelimelerim peşimden gelsede çığlıklarım kabul etmiyor onları.

Öyle ya zehirin etkisi geçmesin...Bana iyi geceler.