Ve yine yalnızlığı oynuyorum her zaman ki gibi.Bugün diğer günlerden farklı sanki..Güneş saklanmış kara bulutların arkasına,sıcaklık saçmıyor,yağmur damlacıkları tek tek yavaş yavaş damlıyor.Haykırsam gök delinir,bardaktan boşalırcasına akar yağmur biliyorum.
Geçtim cam kenarına,yaktım bir sigara,aldım kahvemi ve bir şiir kitabı.. Bunun adı HUZUR..Sonra daldım öylece.Bir şey eksikti..Evet evet Müzik yoktu. Vaaz geçilmezim ve duygularıma ortak olan şey..Açtım müslüm'den bir şarkı,isyanın dibini yaşıyordum içimden.
Sonra daldım birden.Dumanı her içime çekişim de bir den tüm sevgililerim geldi aklıma.Kimini ben terk ettim,kimi de beni..Ama öyle biri vardı ki..Ne terk etti,ne terk ettim.
Bazen verilen acıyı unutmak için başkalarına sığınak olursun,hatta koyunlarına girmek istersin.Öyle ya bu acının tarifini yapamazdın.Bırak seni istedikleri gibi sansınlar.Kim bilir ki çektiğin acıyı..
Kim ''NASILSIN''dediğin de''iyim' deyip yalan söylüyorsun dedi ki..
O demişti ama.
Bütün sevgililerim yalandan ibaret.Senden sonrakiler bile.
Affet..Hayatıma aldım senden sonra birilerini.Canımı yaktı.Seni unutma çabasına girer iken yaktı canımı.
Kendim kaşındım.
Her dumanı çektiğim de içime sevgili,seni de çekiyorum tüm benliğimle..
Şiirlerim artık mektup gibi oluyor.Dökemiyorum duygularımı,yazamıyorum şiir.
Şiirlerime yakıştırdım seni,Şiirlerim aşık oldular sana.Kıskandım tabi ki de.
Ah benim kadersiz alın yazım.
Mutluluk sana haram kılınmış.Lanetlenmişsin haberin yok.
Ve Tanrı seslenir..
ASLA iyileşemeyeceksin..