CANIMIDA AL....................!!!
Sayili ümitlerim vardi,bir dilek daha tutmustum.yüregimin kapisini bir daha acacaktim.iceri senin girecegini düsünmeden acmistim gönül kapilarimi.sen davetsiz misafir gibi girdin iceri...ses etmeden,gizlice.....
Sen iceri girerken ben hic korkmadim,sana davetsiz misafir muamelesi yapmadim.okadar emindimki canimi acitmayacagindan.
Sense her gün biraz daha yerlestin gönlüme,beynime,hayatima,canima.kendine yer edinirken canimi acittiginin farkinda bile degildin.ben sana yeterli yer acmaya calisirken,sen iyice zorluyordun atar damarlarimi.kanimin cekildigini hissediyordum.canim acidikca bende senin canin acisin istiyordum.nefessiz kaldigim katran karasi gecelerde senin adini sayiklarken kendime lanet ediyordum.sana kizmiyorum da hic kirilma bu benim hatam,benim günahim.bedelini en agir sekilde ben ödemeliyim.

Ödüyordum canimi dirhem dirhem acitmani sessizce izleyerek.solugum kesilinceye kadar beni bogmana izin vererek.......

Canimi ellerine vermistim artik senindi canim,ömrüm.Kiyamazsin demistim kiymazsin.Bugüne dek kimse bana kiymamisti.Ben hep kücük bir Umut Doluydum.ilk defa biri bana büyüdügümü hatirlatti.büyüdügümü bilmek istemiyordum.
Büyümek zordu,ben büyüyünce hayatta benimle birlikte büyüyecekti.Büyümek istemiyordum.Hic kimse beni suclamamisti,ben hic kötü rolünü üstlenmemistim.Hic yalanci olmamistm.

Hic hice sayilmamistim....

Hic kötülerle konusmazdim,kötüleri tanimamistim.Dünyama kimseyi almamistim.O benimdi paylasamazdim.Bunca yil zorla korumustum dünyami.Kücüktü kimseye zarari yoktu ve benimdi.Sana bana inan diye yalvaramazdim,ama yalanimda olmadi...

“Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,incinirsin yinede sen bilirsin.. “

Sen istiyordun yalanlari duymayi.dogrulara alismamıştin.Dogrular sana kirli geliyordu.Oysa o dogrular benim dünyamin parcaciklariydi.Simdi beni yine ümitsiz birakiyorsun,sana kal demeyecegim,geri dön demeyecegim,birgün sen geri döneceksin ama ben seni sevemeyecegim.

Sana hesapta sormayacagim korkma.bu benim sucumun cezasiydi.Ben sucluyudum.savunmam yoktu,savunma avukatina ihtiyacimda.Sen benden giderken ben sensizlikten degil BENSIZLIKTEN korkuyordum.Benide yaninda götürmenden.ama sen bilmiyordunki beni olusturan bütün güzellikler sende.Okyanusumu olusturan bütün mavilikler sendeydi.

Ben sensiz can cekisirken sen benimle yeni hayatlar ciziyordun.Beni benden alma yalvaririm.Birak tuttugun ellerimi.Ben benimle mutluyum seninle degil.
Beni bana birak ne olur.Birak tuttugun canimi ,ömrümü…..beni benden etme….diye yalvarirken sana,sen elindeki hanceri birkez daha saplayip cikariyordun.
Sen giderken ben susuyordum………. gidecegin yeri biliyordum.Bunu bilmek daha aci veriyordu gitmenden.


Sen giderken ben ağliyordum………..gittigin yerde bekleyenin varmiyidi.Onada bana sarildigin gibi mi sariliyordun?Onu öperken koklayarak mi öpüyordun?
Sen giderken ben canimi veriyordum……ömrümü,hayatimi ayaklarinin altina birakiyordum.