Aşk ateşi sönmüş,
Donmaya yüz tutmuşken bulmuştun kalbimi..

Yanlızlık yüküyle, yarı yolda bırakılmış
Dünyası, hayalleri ile beraber başına yıkılmış,
Kapının önüne konulmuştu hain bir kalp tarafından.

Gelecekle ilgili bütün umutları söküp atılmıştı,
Eskisi gibi sonsuz bir sevgiyle atmıyordu artık,
Seveceğim diye çırpınmıyordu deliler gibi...
Anlamsızdı artık tüm atışları,
Sahipsiz ve umutsuz kalmıştı,
Yalnızdı artık.
Sevgisiz bırakılmıştı ansızın.
Terkedilmişti,
Yalan olmuştu heyecan çarpıntıları...
Krize girmişti bütün duyguları,
Aşk acısının yorgunluğu kaplamıştı her yanını.

Ve bir gün sen çıktın karşısına,
Güneş gibi doğmuştun kalbimin o soğuk karanlığına.
Yanlızlıktan titrerken, aşkından titremeye başlamıştı.
Sevgiyle yakan ateşi olmuştun kalbimin.
Sızlayan yarasına merhemi olmuştun..!
Her yerini sarmıştın kalbindeki sıcaklığınla...

İşte yine çırpınıyordu deliler gibi,
İşte yine heyecandan nasıl atacağını şaşırıyordu.
İşte yine yanıyordu aşkının ateşiyle.
Ve yeni umutlar yeşertmişti kalbindeki güzelliğin üzerine...

Şimdi Kalbimin sesine kulak ver birtanem...
Okadar acıdan sonra kalbim sana diyor ki ...!

Hoş geldin herşeyim, Hoşgeldin SEVGİME...
Ama bil ki..! gücüm yok dayanamam senin de gitmene.
Bu aşkın sonunda ki yanlızlık, Sebep olur ölüme..!