Birgün günes dogmazsa ay karanliga bürünürse, yildizlar bir bir kayip baska aleme göc ederse yinede umutlarini yitirme...

Günesin düstügü yerden kosup gelecegim sana, yagmur olup pencerene yagacagim, rüzgar olup saclarini oksayip gececegim, sonra buhar olacagim caminda, sana olan özlemimi yazacagim camina

Her nefes alip verisim sensiz gecen günlerimi ören tuglalardir, özlemin bir dag gibi büyüdü icimde, nereye baksam hep senin hayalin,ben ne sensizligi nede sensiz bir hayati istemedim, bu yarasa hayata ben özenmedim, sana gelmek sana kosmak icin, zincirleri kirmaya calisan bir köle gibi cirpiniyorum, yoruldum, bittim, tükendim...

Gücüm kalmadi ;kör dügüm oldu zincirler ama yilmadim, usanmadim, umutlarimi yitirmedim...

Bilsem yeni bir hayatta sana kavusacagimi yemin ederim ki girtlagimi sıkmaktan cekinmeyecegim...