Şimdi belki benim gibi ölesiye yalnızsındır.
Uçan kuşları gözlemektesindir tek başına...
Çamların yeşiline dalmış gitmiştir gözlerin,
Radyo dinliyorsundur ya da susarak.
Bir kitabı okumaya çalışıyosundur kim bilir...

Sonsuz güzellikte bir aşk düşünüyor olabilirsin
Belki de anılarını deşiyorsundur, bir olmazı,
Bir açmazı derinden derine kurcalar gibi.
Bir kahve içmeyi, bir elma yemeyi kurarak,
Saatine bakıyor olabilirsin uykulu gözlerle.
Çocukların oyununa dalmış gitmiş olabilirsin.

Mahpus gibi, tutsak gibi, belki kök gibi,
Yarını olmamak gibi bir duygu içindesindir.
Belki de kendini bağışlayamıyorsundur
Benim hiç bilmediğim bir şeyden ötürü.
Kırık trenler gibi öylece kalakalmışsındır...
Kalkıp gidip çekirdek almayı düşünüyorsundur
Ya da uyumak istiyorsundur her şeyi unutmak için
Belki de sen de benim gibi ölesiye yalnızsındır...