Seni unutmak icin kac sefer and ictim.
Kendimi bir aksam üstü yine pencerenin önünde buldum.
Ayni saatte, yine senin yollarini gözledim.
Gelmeyecegini bile bile, aliskanlik benim ki iste.

Disariya dolasmaya ciktim, hep ayni yerlere,
seni oralarda belki görebilmek ümidiyle.
Ama yoktun, bulamadim.
Daha umudumu yitirmedim, bulacagim birgün seni elbette.
Gözlerimden artik yas bile gelmiyor.

Martilar benimle beraber sanki bom bos sahilde ciglik atiyor.
Sanki derdini, caresizligini benimle paylasmaya calisiyor.
Onlarinda mi acaba sevdikleri uzaklara göc etti,
tipki yalniz kaldi simdi ben gibi???
Ne yeminler ettim aksamlar sabah, sabahlarda aksam olurken.