Akşam, erken indi yüreğime... - IRCDefteri

meLanie · 08.Mart.2023

Akşam, erken indi yüreğime...

SEVGILIM, ... Sana SEVGILIM derken içimde bir yerler sarsıldı, bir şeyler eksildi, taştı bir şeyler. Uzun zaman oldu biliyorsun. Sana yazmayalı, sevdayı kelimelere sarmayalı, sükûta sığınalı epey zaman oldu. Sustukça derinlere kaçtı duygularım, derinleştikçe de ifadede zorlandım. SEN istiyorsun diye susmaya başlamışken, bir süre sonra iki kelime edemez hale geldim. Susmak elbette en güzeli. Sustuğumuz ve sevdiğimiz kadar güzeliz elbette, bunları bana SEN öğrettin. Ancak gözlerin yanımda değil, sözlerin yanımda değil, nefesin yanımda değil. Bunca yokluğun içinde düşleri nereye sığdırayım?

Düşünüp duruyorum... "Sevmek eksilen bir şey midir?" diye soruyorum içime. "Sevmek eksilen değil; bilakis çoğalan ve insanı her daim çoğaltan, tüketse de artıran bir şeydir." diye cevap veriyorum kendi soruma. Sonra aramızdaki mesafelere, gözlerinin solgunluğuna, ellerinin ellerime nasıl uzak olduğuna bakıyorum. Niçin böyle oldu? Benden ırağa düşüren nedir seni? Bu soruları ve içime yığılan acıları toplayıp zamanın olmadığı bir zemine gidip orada beklemek istiyorum seni. Beklerken, yanımda götürdüğüm her şeyi sulara bırakmak... Çünkü bilirim ki; sen suallerden, soru işaretleriyle çeperlenmiş sevgilerden hoşlanmazsın. Sevdiklerine soru sormazsın. Benimse içimde binlerce soru işareti var. Anlayamadığım her şeyi sormak istiyorum. Sormak, öğrenmek, bilmek. Anlamak ve bilmek derken, kalp ile olanı kastediyorum tabii ki. Ama yine de "Neden?" sorusu zihnime ve kalbime düştüğü için affetmiyorum kendimi...

Geçen gün, senin kıyında iken hani, kimsesiz bir çocuk gibiyken, senden gelecek tek bir kelimeyi gönlüm kapında beklerken... İşte o zaman anladım ki, kalbinden kalbime yürüyen çiçekler solmuş. Yolumuzu yıkmışlar, kuşlarımızı vurmuşlar Mocan. Bahar değil bu bize gelen. Yıkık bir mevsimin kıyısındayız belli ki. Sen bana böyle bakmazdın. Yoluna ömrümü koymaya hazır olduğum gözlerin, böyle sönük, böyle durgun, böyle umarsız olmazdı bana dönükken. Gözlerinin parıltısını kimlere çaldırdın sevdiğim? Kalbindeki yuvamı, kimlere yağmalattın?

Bak işte yine sorular soruyorum. Ben sana yetemedim, yetişemedim işte hiçbir zaman. Affet...

"Sevmek, karşındakine lütfetmek değildir, herkes kendisi için sever." der bir büyüğüm.
Kendin için değilse bile beni sev ne olur. Lütfet...

08.Mart.2023	#1
Çevrimiçi meLanie Bizimkiler.Net	Akşam, erken indi yüreğime... Akşam, erken indi yüreğime... SEVGILIM, ... Sana SEVGILIM derken içimde bir yerler sarsıldı, bir şeyler eksildi, taştı bir şeyler. Uzun zaman oldu biliyorsun. Sana yazmayalı, sevdayı kelimelere sarmayalı, sükûta sığınalı epey zaman oldu. Sustukça derinlere kaçtı duygularım, derinleştikçe de ifadede zorlandım. SEN istiyorsun diye susmaya başlamışken, bir süre sonra iki kelime edemez hale geldim. Susmak elbette en güzeli. Sustuğumuz ve sevdiğimiz kadar güzeliz elbette, bunları bana SEN öğrettin. Ancak gözlerin yanımda değil, sözlerin yanımda değil, nefesin yanımda değil. Bunca yokluğun içinde düşleri nereye sığdırayım? Düşünüp duruyorum... "Sevmek eksilen bir şey midir?" diye soruyorum içime. "Sevmek eksilen değil; bilakis çoğalan ve insanı her daim çoğaltan, tüketse de artıran bir şeydir." diye cevap veriyorum kendi soruma. Sonra aramızdaki mesafelere, gözlerinin solgunluğuna, ellerinin ellerime nasıl uzak olduğuna bakıyorum. Niçin böyle oldu? Benden ırağa düşüren nedir seni? Bu soruları ve içime yığılan acıları toplayıp zamanın olmadığı bir zemine gidip orada beklemek istiyorum seni. Beklerken, yanımda götürdüğüm her şeyi sulara bırakmak... Çünkü bilirim ki; sen suallerden, soru işaretleriyle çeperlenmiş sevgilerden hoşlanmazsın. Sevdiklerine soru sormazsın. Benimse içimde binlerce soru işareti var. Anlayamadığım her şeyi sormak istiyorum. Sormak, öğrenmek, bilmek. Anlamak ve bilmek derken, kalp ile olanı kastediyorum tabii ki. Ama yine de "Neden?" sorusu zihnime ve kalbime düştüğü için affetmiyorum kendimi... Geçen gün, senin kıyında iken hani, kimsesiz bir çocuk gibiyken, senden gelecek tek bir kelimeyi gönlüm kapında beklerken... İşte o zaman anladım ki, kalbinden kalbime yürüyen çiçekler solmuş. Yolumuzu yıkmışlar, kuşlarımızı vurmuşlar Mocan. Bahar değil bu bize gelen. Yıkık bir mevsimin kıyısındayız belli ki. Sen bana böyle bakmazdın. Yoluna ömrümü koymaya hazır olduğum gözlerin, böyle sönük, böyle durgun, böyle umarsız olmazdı bana dönükken. Gözlerinin parıltısını kimlere çaldırdın sevdiğim? Kalbindeki yuvamı, kimlere yağmalattın? Bak işte yine sorular soruyorum. Ben sana yetemedim, yetişemedim işte hiçbir zaman. Affet... "Sevmek, karşındakine lütfetmek değildir, herkes kendisi için sever." der bir büyüğüm. Kendin için değilse bile beni sev ne olur. Lütfet...

5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereğince sitemizde telif hakkı bulunan mp3,video v.b. eserlerin paylaşımı yasaktır. Yasal işlem olması halinde paylaşan kişi yada kişilerin bilgileri gerekli kuruma verilecektir.