Yine hayata küsmüş kendimi gönül hapishaneme hapsedip karanlık soğuk ve küçük camında kalınca demirleri olan soğuk nemli zindana kilitlemiş anahtarı da çok uğraşarak alabileceğim belki de alamayacağım uzaklıktaki bir yere fırlatıp atmıştım. Dışarıdaki yağmurla karışık havanın ve fırtınanın beni etkileyemeyeceği bir ruh haliyle kendime işkence etmekteydim.
Gündüzleri sevmediğim için zor geçiyor geceleri rahatlayabildiğim ve sevdiğim için çabucak geçiyordu ama kendimle yaptığım savaşı ne kazanacak nede tamamen kaybedecek bir hamle yapabiliyor nede gördüğüm kabus sona eriyordu.
Sende yoktun ortalıkta ama nasıl isterdim bilir misin gelmeni gelipte beni sen kurtarmalıydın yoktun geleceğe de benzemiyordun. Gökyüzünün rengi değişmiş rüzgarlar serinletmez olmuş çiçeklerin rengi solmuş öyle değişmişti ki dünya içim yanarken doya doya içtiğim suyun bile tadı yoktu. Hiçbir şey düzelmeyecek ben kendimi hapsettiğim bu zindanda yapa yalnız yok olacaktım. Ama her şeyin sebebi sendin belki de sen olsan gökyüzü daha mavi olacak asi rüzgarlar serin bir melteme dönüşecek çiçekler apayrı daha canlı milyonlarca tonda açacaktı.
Gönül hapishanemin anahtarı gözlerindi o kocaman pırıl pırıl gözlerin sen gelsen bitecekti mahpusluk zaten senin cellatlığınla asılmaya bile razıydım. Çünkü yaşanmıyordu artık hayat.
İnandırmıştım kendimi sana ve senin her şeyi değiştireceğine gözümde devleşmiş devleştikçe de seni daha bi sevmiştim. Sen gelince her şey sona erecekti. Her şey seninle güzelleşecek zindan kapısı açılınca ben sana sende bana kavuşacaktın. Ellerim ellerine değdiğinde tüm düzeni değişecekti dünyanın ve mutluluk benim olacaktı.
Sen yine kapkara ve kocaman bakacaktın gözlerinle güldüğünü veya sövdüğünü ben anlarım gelirken gün ışığına biraz mutluluk gözyaşı karıştır getir yürek yaramı iyileştirecek tek çare gözlerindir ve kendi hapishanesindeki bu esir senindir ve senin için yazılan en güzel şiir hapishanede seni bekleyen esirindir.
Her şeyin sebebi sen ve tek çaremde sendin. Gönül kapımı açamayacak ve hatta celladım dahi olamayacaksan gelme. Gelme her şeyi sana bağlamışken bir şey yapamazsan dağılır bu yürek.
Gelişinle batacaksa gönül gemim bırak hayalinle belki vuslat limanına giderim.

Aşkını tanyerine sakladıysan eğer üzülme gün doğmadan ben dağlarda olacağım...