Aynı mevsime sevdalıyız sevgilim...
Kolay kolay kopamayız birbirimizden...
Yüreğimizde titrer güz yaprakları!!!!!

Saçımızdan süzülür kırkikindiler
Aynı yağmurda ıslanır
Aynı toprağa düşer bedenimiz...

Karanlığı getirse de gözlerimize
O hüzünbaz gölgeler
Bakışımızda her dem kır çiçekleri!!!!

Sessiz ,yorgun bir şiir dudağımızda
Ve dilimize dolanan aynı şarkıyla birleşir ellerimiz
Çünkü hâlâ
"aşkın adıyız biz"
Ayrılığın esmer renkli ezgisinde ...

Biz seninle
Gülüşlerimizi yüzümüzde solduran
Aynı acının esiriyiz
Aynı yarada kanar,

Aynı yarada sızlar kederimiz
Dışımızda zaman, içimizde anılar
Ruhumuzda ince uzun bir hüzün
Ayrı düşüren yollar kadar...

Yan yana olmasa da günlerimiz
Sonu bizle biten
Geceler dökeriz kirpiklerimizden !!!!

Sesimizde aynı suçun çığlıkları
Sevmek günahsa eğer
Aşkımızda yanar ateşimiz...

Biz seninle
Adressiz şehirlere yön veren sokaklar gibiyiz
Ayak sesleri rüzgarlarda
Yanık benizli bir hasretle yürünen...

Ayrılığı ölümden biliriz ...............