Bedel…


Kaç koyu muhabbete adını mühürledim kimbilir
Küçücük yüreğimle kocaman oldum sana uzanan ellere
Kaç acabayla boğuştum gecelerde
Ve tuvalde yine hüzün…

Korunaklı hayaller büyüttüm
Sana,bana,aşka dair
Gel gör ki ilk hançerleyen sen oldun
Firarını anlardım da
O son sözün!
Içime öyle düştü ki
Hala doğrulamadım!

Keşke dememek için
Geçmişimi sana bıraktım
Yaşanmış ne varsa
Gözyaşlarımla yüzdürdüm kıyılarına
Öyle boğulmuşum ki sende
Geleceğimle kavuşamadım…

Sana rağmen yeni yüreklere vurdum kendimi
Cıt çıkmadı, ama ben paramparça
Kimi sevsem ayrılık olacak
Kimi sevsem yalan gibi…

Işe güce verdim kendimi son zamanlarda
Yokluğun kadar beni yormadı hiçbir dünya hali
Ezik,bitik bir aşkın kabusuna uyanıyorum her gece
Boşver umrumda da değil
Senleyken mutlumuydum sanki…

Beni üzen,sonunu hazırladığın bir aşkın bana yıkılan vebali
Herşeye rağmen deyip sahiplenmemek yaşananları
Ve hayalini kurduğun onca güzelliği
Üstüne basa basa ezip geçmen!

Bunları da aştım artık bir paket sigarayla
Yaram kabuk bağladıkça
Birşey olmamış gibi davranabiliyorum
Arkadaşlarım sağolsun
Yanlızlığımı alıp sakladılar
Bulmak için uğraşmıyorum

Simdi beni tek üzen
Aşkla arama girişin
Küstürüşün heyecanları
Madem unutulmak istedin
Madem ağır geldi sevmelerim
Öyleyse söyle aşka
Cok sık görüşmeyelim…

Sende bir an önce topla git anıları
Yüreğimden savur kendini yüreksizlere
Ne şiirlerime uğra,ne şarkılarıma
Dönersen namertsiz bundan böyle
Ve şimdi tek dileğim
Hayatına giren her kadında beni hatırla!