Gözyası Kırıkları...
 

duvarlarımı yalayan susku
kılcallarında esir sessizlik

ipeksi bir şiirin yumuşaklığında
ruhumun akışı duyulur incinmiş yankılarda

kaç yalnızlıkla sevişti sensiz odam
kaç kalem kırıldı ateşin korlarında

nazikçe sokuldu yaramaz bir fısıltı gibi
başucumda kırık bir aşkın kırıntıları

nefesimde süzülen anıların hırıltıları
tenimde yaşlanan gözyaşı kırıkları

acıttın yine beni
olsun yalnızlık dolabından
silüetinle giyindim yine gecemi…

…

hüznün kapısının önündeki
bekleme odasının arka çeperlerine bakan
anılar bahçesinin
içinden fısıldayan
sonbahar rüzgarındaki
fetbaz gençliğin
kırık lakırtıları…