Susuyorum...
 

Gözlerimden çağlayan isyanımdır
Sözlerimden vurulman ne ki

Sen kanıyorsun değil mi
Ya ben
Ya ben ansızın gelen bahar
Ben ölüyorum zamansızlığında

Keşke diyorum
Keşke kış yüzüme
Göstermeseydin anlık sıcağını
Vurgun yemeseydi gözlerimde yeşil

Ah aşk
Adın niye hep imkansıza eş değer
Ve er geç ayaza düşer yürek

-nedendir ikiz doğuşun çaresizliğinle-

Acı
Yakan
Vuran
Yıkan
Bir sözle
Bir özü

Bilir misin sırt verişin nasıldır
Gün batımı seyrine
Yada uykunun kuytusunda kalışın
Gün doğumlarında

Uzanamayışın anların varlığına
Üç adım geriden takibi yaşamın
Ve mahkumluğun ahlara

İsyanım azalan yaşama
Yoruldu dudaklarımda lal
Duyumsamadığın çığlıklarım
Yarım kalmışlığa


Ne tuhaf değil mi
Yarımlığın çengelinde sallanmak
Her an düşeceğini bile bile yaşamak

Yanılgı mıydı
Yangı mı
Kaybolduğun gözlerimde
Yoksa kocaman bir yalan mı


Susuyorum şimdi
Sus oluşum sana
Susuzluğum hayata

Farzetki bir yıldız kayıp düştü
Gözlerinden Marmaraya.