Bir zamanlar büyük bir dağın tepesinde isimleri Doğu rüzgarı, Batı rüzgarı, Kuzey ve Güney rüzgarı olan dört kardeş yaşarmış.

Bir gün Kuzey rüzgarının canı çok sıkılmış. Dışarıya oyun oynamak için çıkmış.Dışarıda neşeli neşeli şarkı söyleyip, yolda koşarken bir elma ağacına rastlamış. Elma ağacının yeşil meyveleri dallarından güzelce sallanıyormuş.

Kuzey Rüzgarı elma ağacının yanına gidip,Merhaba elma ağacı. Benimle birlikte oyun oynamaya ne dersin” diye sormuş.
Elma ağacı,

Maalesef Kuzey rüzgarı, seninle gelemem. Burada hareketsiz kalıp, elmalarımın büyümesine yardım etmeliyim. Yoksa sonbaharda çocuklar için kırmızı, sulu elmalarım olmaz.” diye kuzey rüzgarını reddetmiş.
Bu durum kuzey rüzgarının hiç hoşuna gitmemiş. Elma ağacının yüzüne doğru “Üf!” diye üflemiş.

Zavallı elma ağacının yeşil meyveleri yere düşmüş.Daha sonra Kuzey rüzgarı biraz daha dolaşırken bir mısır tarlasına denk gelmiş.

Onunla oynamak için sormuş.

Merhaba mısır kardeş. Benimle oyun oynamaya ne dersin?” demiş.
Hayır hayır maalesef seninle gelemem. Bu gördüğün ipek saçlarımın altında küçük taneciklerim var. Burada hareketsiz durmalıyım. Büyüyüp uzamalı, iri iri ve sarı taneciklerim olana kadar beklemeliyim.” demiş.
Bunun üzerine Kuzey rüzgarı içini çekip bir “Of” çekmiş.

Bunun üzerine mısır tarlasının hepsi yere yatmış.

Oradan ayrılan Kuzey rüzgarı bu sefer de bir çiftliğin içinde Zambak çiçeği görmüş.

Merhaba güzel kokulu Zambak. Benimle oynamaya ne dersin? diye sormuş.
Bunu çok isterdim ama yapamam. Çünkü burada kalmak zorundayım. Çiftçinin küçük kızı hasta kendini pek iyi hissetmiyor. Ben onun tek arkadaşıyım. Her sabah gelip benimle konuşup, gülümsüyor. Eğer gidersem beni çok özler. Demiş.
Kuzey rüzgarı bu nazik zambağın başını okşamış. Ama Zambak başını eğip bir daha asla kaldıramamış.

Kuzey rüzgarının diğer kardeşleri etrafta dolaşırken olanları öğrenmişler. Elma ağacı, mısır ve zambak, kuzey rüzgarını kardeşlerine şikayet etmiş.

Kardeşleri Kuzey rüzgarına olanları anlatmış.

Kuzey Rüzgarı,

Benim kötü bir niyetim yoktu. Sadece oyun oynamak istiyordum. Hiçbirini kasıtlı yapmadım” demiş.
Kardeşleri ile düşünüp bu duruma çözüm bulmuşlar.

O günden sonra Kuzey rüzgarı bir daha asla ilkbahar ve yazın dışarı çıkmamaya karar vermiş. Elmalar ve mısırlar toplanıp, çiçekler açmayı bırakınca dışarıda oyun oynamaya çıkmış. Böylece hep mutlu olmuş.