Bir zamanlar dışarı çıkıp böcek avlamak zorunda olan bir yarasa varmış. Ancak bu yarasa bu işi çok zorluklarla yaparmış. Çünkü çalışmaktan nefret edermiş. Her zaman uyumak ister, rahatını bozmak istemezmiş.

Düzgün penceresinden dışarıya baktığında bir çocuğun kafeste bir kuş beslediğini görmüş. Kuşun hiçbir şey yapmasına gerek kalmadan çocuğun yemini ve suyunu verdiğini görünce çok şaşırmış O günden sonra kendisi de tıpkı o kuş gibi evcil bir hayvan olmaya karar vermiş. Onu evcil hayvanı yapacak bir çocuk tarafından fark edilmek için her gün çocuk parklarına gitmiş. Ancak çocuklar yarasanın görüntüsünden çık korkmuş. O yüzden kimse ona ilgi göstermemiş. Böylece yarasanın aklına bir fikir gelmiş. Dış görünüşünü değiştirmeye karar vermiş. Kendisine küçük ve sevimli kuşlara benzer bir gaga yapmaya çalışıp vücudunu tüyler yapıştırmış. Çirkin sesini değiştirip, güzel sesli kuşların çıkardığı gibi ıslık çalmayı öğrenmiş.Ertesi gün tekrar parka gidip beklemeye başlamış. O sırada şans yüzüne gülmüş. Gözleri iyi görmeyen bir çocuk yüzünü iyi seçemediği bu kuşu alıp evine götürmüş. Yarasayı bir kafese koymuş.Yarasa da sıcak ve rahat bir evde olduğu için çok mutlu olmuş. Ömrünü rahat geçireceği için kendini çok şanslı hissetmiş. Ancak mutluluğu acıkmaya başlayınca sona ermiş. Yemek yemek istediğinde ortada ne sinek ne de böcek varmış. Yalnızca yarasanın tiksindiği kuş yemlerinden başka bir şey yokmuş. Yarasa bu yemi yemek yerine ölmeyi tercih edermiş. Günlerce hiçbir şey yemeden kafeste bekleyince gitgide zayıflamış. Yaptığı yanlışı geç de olsa anlayıp, tembellik edip rahat bir hayatı istediği için pişman olmuş.

Birkaç gün sonra bir fırsatını bulup kafesten kaçıp, yuvasına geri dönmüş. Öyle utanmış ki olanları kimseye anlatmamaya karar vermiş. Yaşadıklarından sonra aklı başına gelmiş.

O günden sonra o da diğer yarasalar gibi sinek avlamaya çıkıp çaba göstererek yemeğinin peşinden koşmuş. Böylece gün geçtikçe güçlü ve dayanıklı hale gelmiş. Bazı zamanlar çok yorulsa da bu durumdan hiç şikayet etmemiş. Çünkü hiçbir şey onu özgür olmasından daha fazla mutlu edemezmiş.