“Bana iyi geliyorsun,
diyebileceği biri olmalı insanın hayatında…
Başını alıp gitmek istersin ya bazen,
işte o zamanlarda şefkatine sığınabileceği
biri olmalı insanın.
Dünyanın bütün sıkıntısını,
stresini bir sarılışında unutturabilen biri olmalı.
Hiçbir şeyi düşünmeden, hiç korkmadan, endişelerin olmadan kendini emanet edebileceğin biri…
Öyle biri olmalı ki;
en kötü zamanlarında bile seni rahatlatabilmeli, unutmak istediğin ne varsa hafızandan silebilecek biri.
Uzun uzun onu anlatmak yerine, kısaca ‘huzurum’
diye özetleyebileceği biri olmalı insanın hayatında.