Güven kördür, ancak bir kez ihanete uğradığında, amansız bir netlikle gözlerini açar. Ne hatayı ne de bahaneleri kabul eder.

Güveni kaybetmek, birini kaybetmekten çok daha kötüdür. En çok acıtan ihanetin kendisi değil, kandırılmış olma hissidir. Ağlatan hayal kırıklıkları değil, hak etmeyen birine koşulsuzca inanmış olmanın körlüğüdür.

Nazik olmak saf olmak demek değildir,
ancak bazıları iyiliğin değerini asla anlamaz… ta ki onu kaybedene kadar.