Sen üzülme bana sevgilim,

idare ediyorum işte

İttire ittire götürüyorum hayatı

bilinmezliği ile...


Sen üzülme suskunum diye.

Söküklerini dikiyorum gecenin.

Ay ile yıldızları birleştiriyorum,

Gök ile güneşi,

martılar ile denizi, güzel ile çirkini...

Yaşam ile ölüm arasındaki bu maratonun

Son finalini koşuyorum nefes nefese.


Sen üzülme ara sıra ağlıyorum diye

Adına yazdığım tüm şiirleri fırlatıp attım da denize

O canımı yaktı biraz.... Yoksa iyiyim ben.


Kızma bana gecenin karanlığına takılıp kaldım diye

Merak etme; güneş bana da doğacak

Beni de yakacak, içimi yeniden ısıtacak

Denizin tuzu tenimi ısıracak

Huzur; giyilmemiş bir elbise gibi

Ruhumu sımsıkı saracak.


Gelmek istersen yeniden bana

Kapım açık tüm sevdalara

Geleceğin zaman haber ver

Ya da dokun yüreğime

Gün ışığı aydınlığında